Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Zespół Szkół w Modliborzycach

Poczucie własnej wartości. – Słowa, które potrafią zniszczyć.

Utworzono dnia 13.04.2021

Jednym słowem można zabić,
jednym słowem można dodać odwagi”.
(ks. Jerzy Smoleń)

Słowa powinny budzić nadzieję i odwagę do życia, a nie niszczyć i odbierać chęć do działania i realizowania swoich celów. Jak zatem postępować, jak mówić, aby wzmacniać poczucie wartości u swoich dzieci i nie odbierać w nich odwagi do realizacji planów i celów życiowych?
Nie ma instrukcji na to, jak być idealnym rodzicem i mieć idealne dziecko. Nie jest uniknione popełnianie błędów w wychowaniu dzieci .Ważne jest jednak to, aby mieć tego świadomość, umieć się przyznać do błędu i starać się go naprawić.
Poniżej opisane są zachowania rodziców, opiekunów, wychowawców, które potrafią podciąć skrzydła. Dzieci z niskim poczuciem wartości są bardzo krytyczne wobec siebie, żyją w przekonaniu, że nie są wystarczająco dobre, by zasłużyć na szacunek, miłość i sukces.

Słowa i zachowania, których nikt nie lubi, które potrafią zniszczyć poczucie własnej wartości, które potrafią zranić.

  1. „Wieczne ALE…, Wieczne niezadowolenie” – Świetny rysunek, ale…, Cieszę się że dostałeś dobrą ocenę, ale… Doceniajmy wysiłki i starania swoich dzieci. Słowo „ALE”, potrafi zniszczyć każdą pochwałę.
  2. „Nieśmiertelne – Jutro, nie teraz” – Brak czasu. „Jutro się tym zajmę. Nie teraz . Widzisz, że jestem zajęta. Nie mam czasu.”. Przekładanie potrzeb, dziecka na jutro, wzbudzanie w dziecku świadomości, że nie jest najważniejsze. Wykonywanie innych czynności w czasie, gdy dziecko chce porozmawiać, zwierzyć się, opowiedzieć o swoich problemach. Brak kontaktu wzrokowego, skupienia nad rozmową (np. spieszymy się, sprzątamy) sprawia, że dziecko odbiera to, że jego potrzeby wcale nie są ważniejsze od codziennych obowiązków.
  3. „Najważniejsze – A jak inni?” – Porównywanie swojego dziecka do innych. A jak inni wypadli na tym sprawdzianie? A co dostał kolega z ławki? Mogłaś to zrobić lepiej, kolega potrafił. Cieszmy się i bądźmy dumni z tego co nasze dziecko osiągnęło, jaki włożyło w to wysiłek. Po prostu akceptujmy je takim jakie jest.  
  4. „Szantażujące – Przestanę Cię kochać” – wykorzystywanie dzieci do rozgrywek, konfliktów pomiędzy dorosłymi oraz warunkowanie miłości - Myślałam, że wygrasz ten konkurs, a Ty zdobyłeś tylko trzecie miejsce… Dziecko wzrasta w przekonaniu, że inni są bardziej warci miłości niż ono, więc jest bezwartościowe. Nie będą ważne jego potrzeby, ale akceptacja innych, zrobi wszystko, by inni je zaakceptowali i nigdy nie uwierzy, że jest kochane i ważne takie, jakie jest.
  5. „Nieodzowne – A co inni powiedzą?” – nie ważne jest co inni powiedzą ważne jest to co my czujemy i nasze dziecko. Uczmy nasze dzieci, aby w życiu postępowało tak, aby to jemu było dobrze i aby ono czuło satysfakcję ze swojej pracy czy wykonywanych obowiązków, bo „Jeszcze się taki nie urodził, żeby wszystkim dogodził”
  6. „Nieustanne Więcej – Stać Cię na więcej”. Nie we wszystkim nasze dzieci muszą być najlepsze. Nie na ludzi idealnych.
  7. „Poniżające i oceniające– A nie mówiłem / Jak mogłaś być tak głupia”. – Pokazujemy tym swoją wyższość, wytykamy poprzez te słowa błędy, pokazujemy swoją przewagę. W chwili porażki dziecku nie jest potrzebne przypominanie o niej, wytykanie błędu, samo wie że źle zrobiło, w tym momencie potrzebuje wsparcia oraz czułości.
  8. „Nigdy, zawsze, wszyscy, wszystko”Na Ciebie to nigdy nie mogę liczyć. Dla Ciebie to wszystko jest trudne. Zdania przekreślają, pokazują brak naszej wiary w nasze dzieci. Pamiętajmy, że ludzie się zmieniają.
  9. „Prymitywne „Nie bo nie” – Gdy dziecko pyta, „NIE BO, NIE” wcale nie jest odpowiedzią tylko zbyciem i zlekceważeniem, brakiem szacunku i niepoważnym traktowaniem.
  10. „Zazdrosne – To ci się nigdy nie uda”. Nie wierzymy w możliwości naszych dzieci na samym starcie podcinamy im skrzydła.  
  11. „Odwołujące się do… Kiedy ja byłam w Twoim wieku”.
  12. „Odrzucające A rób co chcesz.- Okazujemy dziecku, że kompletnie nam na nim nie zależy. Dziecko nie zna granic, które dają poczucie bezpieczeństwa, to pozostawienie dziecka na szerokich wodach życia bez kamizelki ratunkowej.
  13. Nękające Zrobiłabyś/zrobiłbyś coś ze sobą, zobacz jak ty wyglądasz. Nieakceptowanie wyglądu dziecka, przyczynia się do niskiej jego samooceny, nieakceptowanie siebie.
  14.  „Krzyk” – W krzyku pojawia się wiele trudnych emocji, nawet agresja. W złości trudno jest nie krzyczeć, ale warto jest zamienić krzyk na zwrócenie uwagi podniesionym i stanowczym głosem.
  15. „Zawstydzenie w obecności innych.” Wytykanie błędów, wad, niepowodzeń w obecności innych, nierówne traktowanie, ośmieszanie.
  16. „Tylko polecenia, brak rozmowy” – Zwykła rozmowa, o byle czym. Czy rozmawiamy tak ze swoimi dziećmi, bezinteresownie o wszystkim, i o niczym? Czy nasze rozmowy sprowadzają się tylko do nakazów, zakazów, pouczeń itd?
    Zostaw! Nie ruszaj! Ile razy mam Ci powtarzać? Zabieraj się do zadań! Lekcje zrobione? Znowu coś chcesz? Nie widzisz, że jestem zmęczona? Mógłbyś docenić to, co dla Ciebie robię… Wieczne kłopoty z Tobą.
    Nikt tu nie pyta dziecka o zdanie, o jego samopoczucie, nie szanuje jego autonomii. Decyzje podejmowane są za nie. To prowadzi dziecko do przekonania, że jest zbyt słabe, żeby sobie poradzić.
  17. Komunikacja niewerbalna, też rani – gesty, mimika, spojrzenie, kręcenie głową, westchnienia, ciche dni, brak gestów czułości.

 

Artykuł oparty na konferencji Ks. Dr Jerzego Smolenia „Psychologia komunikacji pomiędzy dorosłymi a dziećmi, czyli jak mówić, aby nie odbierać odwagi do życia”.
Zachęcam do obejrzenia. https://vimeo.com/425097412

Pedagog szkolny
Emila Łukasik

Zegar

Kalendarium

Lista wydarzeń w miesiącu Marzec 2024 Brak wydarzeń w tym miesiącu.

Imieniny

Szkoła pamięta

Sieciaki.pl

Dajemy dzieciom siłę