Smutno mi !
Depresja to nie tylko problem osób dorosłych. Coraz więcej nastolatków zmaga się ze stanami, które można określić mianem zaburzeń lękowych bądź depresyjnych. W okresie dojrzewania psychika człowieka jest szczególnie delikatna. Wydarzenia, które dorosłym mogą wydawać się błahe, dla nastolatka okazują się źródłem dużego cierpienia, które potrafi zniszczyć życie.
Zaburzenia depresyjne objawiają się nie tylko smutkiem i płaczliwością, przygnębieniem i obniżeniem nastroju. W przypadku dzieci i młodzieży często obserwuje się rozdrażnienie, nagłe zmiany nastroju, często też złość i wrogie nastawienie do otoczenia. Osoba chora może wydawać się znudzona i zniechęcona do podejmowania aktywności, jest apatyczna i nie potrafi się cieszyć z tego, co do tej pory sprawiało jej przyjemność. Ogranicza kontakty z rówieśnikami, odmawia wykonywania swoich obowiązków (chodzenie do szkoły), a nawet wstawania z łóżka lub wychodzenia z pokoju. Mogą pojawiać się ryzykowne zachowania, takie jak sięganie po używki (alkohol, narkotyki, dopalacze) – jako sposób na poradzenie sobie z napięciem emocjonalnym, lękiem i smutkiem.
Rodzice powinni obserwować, zwracać uwagę na zachowanie swojego dziecka. W niektórych przypadkach zaistniały problem, rodzic może rozwiązać na własną rękę.
Do psychologa warto zgłosić się, gdy sugerują nam to osoby z otoczenia dziecka wychowawca, nauczyciele oraz wtedy, gdy sam nastolatek prosi nas o pomoc i przyznaje, że nie radzi sobie z problemami. Do specjalisty należy zgłosić się z dzieckiem, gdy zostaną zaobserwowane objawy wskazujące na depresję.
- Obniżony nastrój, przez większą część dnia;
- Utrata zainteresowań i zdolności odczuwania radości;
- Zmniejszenie energii, ciągłe zmęczenie;
- Trudności z koncentracją, niechęć do nauki; spadek motywacji i sił do działania
- Pesymistyczne myśli odnośnie siebie i przyszłości;
- Znaczący spadek samooceny i wiary w siebie.
- Myśli samobójcze, myśli o śmierci (u dzieci i nastolatków mogą o nich świadczyć niepokojące rysunki, żarty o śmierci i wyraźny wzrost zainteresowania tematyką śmierci np. w filmach i serialach); .
- Osoba w depresji może również dopuszczać się autoagresji (np. okaleczać się), jest to objaw, którego nigdy nie należy lekceważyć (nie tylko tzw. „cięcie się”, ale także powtarzające się zachowania typu skubanie skóry, szczypanie się lub bicie po twarzy).
- Objawy psychosomatyczne, mające swoje źródło w psychice: bóle głowy, brzucha, zaparcia, omdlenia. Objawy psychosomatyczne mogą świadczyć o depresji, zaburzeniach lękowych i fobii szkolnej.
- Zaburzenia snu (nadmierna senność lub bezsenność),
- Zaburzenia apetytu
Leczenie depresji
Leczenie obejmuje metody niefarmakologiczne i farmakologiczne. Terapia to nie tylko złagodzenie objawów, ale także nauczenie dziecka, jak radzić sobie ze stresem.
Podczas leczenia depresji ważna jest współpraca otoczenia rodziców i nauczycieli.
Lekarz psychiatra przyjmuje w Poradni Zdrowia Psychicznego. Nie jest potrzebne skierowanie.
Bibliografia:
https://dimedic.eu/pl/wiedza/depresja-nastolatkow-jak-rozpoznac-objawy-u-mlodziezy
